Η απώλεια βιοποικιλότητας απειλεί την εθνική ασφάλεια. Πρέπει να επενδύσουμε σε τεχνολογίες για να διατηρήσουμε τις ζωτικής σημασίας ποικιλίες τροφίμων μας.
Καθώς οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής εντείνονται - από τη λειψυδρία έως τις μαινόμενες πυρκαγιές και τις εστίες ασθενειών - η ικανότητα να συμβαδίζεις με τη ζήτηση για τρόφιμα θα βασίζεται όλο και περισσότερο σε καλλιέργειες προσαρμοσμένες στις νέες συνθήκες. Για να επιτευχθεί αυτή η καλλιέργεια, οι κτηνοτρόφοι θα χρειαστούν όλη τη γκάμα των εργαλείων που έχουν στη διάθεσή τους. Έτσι, ενώ διατηρείται η χλωρίδα και η πανίδα τους φυσικό περιβάλλον παραμένει άμεση προτεραιότητα, η παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια μακροπρόθεσμα πρέπει να προστατευθεί στο μέλλον μέσω συνεχών επενδύσεων στη διατήρηση του φυτικού γενετικού υλικού.
Ένα μοντέλο για αυτή τη μελλοντική προστασία υπάρχει στον οργανισμό μου, το International Potato Center (Centro Internacional de la Papa, ή CIP) στη Λίμα του Περού. Εδώ φιλοξενούμε την πιο εκτεταμένη συλλογή υλικού πατάτας και γλυκοπατάτας στον κόσμο, η οποία διατηρεί περισσότερα από 15,000 δείγματα καλλιεργειών ριζών και κονδύλων. Αυτό το γενετικό υλικό μπορεί να αξιοποιηθεί για να ελαχιστοποιηθεί η διαταραχή στον εφοδιασμό τροφίμων, εάν μια ποικιλία χαθεί από φυσικά αίτια, όπως ασθένειες ή διαδικασίες που προκαλούνται από τον άνθρωπο, όπως η κλιματική αλλαγή.
Η απειλή απέχει πολύ από το να είναι θεωρητική. Ήδη υπάρχουν περισσότερες από δώδεκα ποικιλίες γηγενών και άγριων πατατών κινδυνεύει να εξαφανιστεί λόγω αλλαγών θερμοκρασίας ή απώλειας οικοτόπου, ενώ ασθένειες εμφανίζονται σε νέα μέρη για να θέσουν σε κίνδυνο άλλες δημοφιλείς καλλιέργειες, συμπεριλαμβανομένων ποικιλιών σιταριού και μπανάνες, και τους άγριους συγγενείς τους. Συνολικά δύο πέμπτα από τα φυτά του κόσμου κινδυνεύουν με εξαφάνιση, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Ανθεκτικά Γονίδια
Οι αγριοπατάτες και οι γλυκοπατάτες είναι τα ξαδέρφια της τρίτης και έκτης σημαντικότερης καλλιέργειας τροφίμων στον κόσμο. Αυτά τα άγρια είδη, αν και τα ίδια είναι μη βρώσιμα, είναι πλούσια με ανθεκτικά γενετικά χαρακτηριστικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αναπαραγωγή πιο θρεπτικών, ανθεκτικών στις ασθένειες ποικιλιών καλλιεργειών που στηρίζουν τις δίαιτες και τα εισοδήματα σε όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα άγρια είδη πατάτας περιέχουν γονίδια που παρέχουν αντοχή στην όψιμη μάστιγα, η πιο καταστροφική ασθένεια της πατάτας, η οποία προκαλεί εκτιμώμενη Απώλειες απόδοσης 6.7 δισεκατομμυρίων δολαρίων παγκοσμίως κάθε χρόνο. Η απώλεια μόνο ενός είδους άγριας πατάτας θα μπορούσε τόσο να καθυστερήσει την πρόοδο προς τη μείωση των απωλειών στην όψιμη μάστιγα όσο και να εμποδίσει την ανάκαμψη από μεγάλης κλίμακας εστίες στο μέλλον.
Για να παρέχουμε άμυνες ενάντια σε μια τέτοια μελλοντική διατροφική αποκάλυψη, συλλογές γενετικού υλικού —όχι μόνο πατάτες, αλλά όλα τα είδη καλλιεργειών και οι άγριοι συγγενείς τους— πρέπει να συντηρούνται, να δοκιμάζονται και να ανακαινίζονται συνεχώς, απαιτώντας συνεχή χρηματοδότηση, έρευνα και καινοτομία. Καθώς το φυτικό γενετικό υλικό είναι κοινό αγαθό και είναι απαραίτητο για όλους, είναι προς το συμφέρον των κυβερνήσεων, των αναπτυξιακών οργανισμών και του ιδιωτικού τομέα να καταστήσουν τη διατήρηση των καλλιεργειών προτεραιότητα χρηματοδότησης και πολιτικής. Ακριβώς όπως τα ψηφιακά αντίγραφα ασφαλείας μετακίνησαν τον κόσμο από την αποθήκευση πληροφοριών σε δισκέτες στο σύννεφο, οι πρόσφατες εξελίξεις στις τεχνικές γενετικής διατήρησης, όπως η αλληλουχία DNA για ψηφιακούς καταλόγους και κρυοσυντήρηση, προσφέρουν νέες ευκαιρίες για τη διατήρηση αυτών των βασικών καλλιεργειών για τις μελλοντικές γενιές που αντιμετωπίζουν νέα σενάρια.
Παγωμένη αξία
Η τράπεζα γονιδίων CIP — μία από τις 11 τράπεζες γονιδίων CGIAR προστασία της ποικιλομορφίας των καλλιεργειών του πλανήτη — άρχισε να κρυοσυντηρεί τις καλλιέργειες το 1996 και τώρα διαθέτει τις πιο προηγμένες πρακτικές κρυοσυντήρησης για τις πατάτες. Η κρυοσυντήρηση επιτρέπει τη μακροχρόνια αποθήκευση φυτικού υλικού σε υγρό άζωτο σε θερμοκρασίες -320F (-196C). Μεταξύ των πλεονεκτημάτων, για το φυτικό υλικό, της κρυοσυντήρησης έναντι της διατήρησης in vitro είναι ο χρόνος και οι πόροι που εξοικονομούνται — τόσο στην καθημερινή συντήρηση των εγκαταστάσεων αποθήκευσης όσο και στην ανάγκη αναγέννησης in vitro προσαρτήσεων ή φυτικού υλικού, κάθε 1 έως 2 χρόνια.
Οι επιστήμονες βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη διαδικασία κρυοσυντήρησης όλου του γενετικού υλικού της πατάτας, ενώ παράλληλα αναπτύσσουν τρόπους για την κρυοσυντήρηση της πιο ευαίσθητης γλυκοπατάτας για να εξασφαλίσουν τη διαθεσιμότητα ασφαλών, θρεπτικών καλλιεργειών στο μέλλον.
Η διατήρηση διαφορετικών αποθεμάτων της ευρύτερης δυνατής ποικιλίας γενετικού υλικού προσφέρει τις μεγαλύτερες πιθανότητες προστασίας του κοινού από πιθανές ελλείψεις τροφίμων. Πράγματι, οι κτηνοτρόφοι πρέπει να ελέγχουν χιλιάδες πατάτες για πολλά χρόνια για να εντοπίσουν μόνο μία ή δύο που καλύπτουν τις ανάγκες των αγροτών όσον αφορά την παραγωγικότητα και την ανθεκτικότητα στο κλίμα. Χωρίς ένα απόθεμα δυνητικού υλικού για κοσκίνισμα, σημαντικές πρόοδοι σε νέες ποικιλίες καλλιεργειών θα παρεμποδίζονταν.
Εν τω μεταξύ, η οικονομική αποδοτικότητα της κρυοσυντήρησης σημαίνει ότι έχουν επενδυθεί περισσότερα κεφάλαια σε άλλους τομείς έρευνας. Η in vitro συντήρηση είναι απίστευτα εντάσεως εργασίας, που απαιτεί συνεχή συντήρηση από εξειδικευμένο προσωπικό. Ωστόσο, τα κρυοσυντηρημένα δείγματα μπορούν να παραμείνουν σε βαθιά κατάψυξη για δεκαετίες με ελάχιστη επίβλεψη, ελευθερώνοντας περισσότερους πόρους για τη διατήρηση της μεγαλύτερης βιοποικιλότητας των καλλιεργειών σε φυσικούς οικοτόπους, την ανάπτυξη μιας γενιάς γεννητικών πλάσματος χωρίς ιούς και τον επαναπατρισμό και την εκ νέου ανακάλυψη γηγενών ποικιλιών.
Τωρα ειναι η ωρα
Παρά τις αξίες τους, οι ψηφιακοί κατάλογοι και η κρυοσυντήρηση των καλλιεργειών και των φυτών άγριας διατροφής παραμένουν υποτιμημένα, υποχρηματοδοτούμενα και υποχρηματοδοτούμενα από τις κυβερνήσεις και τους διεθνείς κυβερνητικούς φορείς. Η επισιτιστική ασφάλεια είναι Εθνική ασφάλεια, που σημαίνει ότι οι τράπεζες γονιδίων θα μπορούσαν να διαθέτουν τα εμβόλια που απαιτούνται για την επιβίωση της ανθρωπότητας από μια τροφική καταστροφή. Με απλά λόγια, η απώλεια της βιοποικιλότητας αποδυναμώνει την άμυνά μας.
Αυτό καθιστά τη διατήρηση του πλούσιου και ποικίλου γενετικού υλικού που στηρίζει τις δίαιτες και την ανθρώπινη υγεία μία από τις πιο σημαντικές εγγυήσεις μας έναντι των καταστροφικών παγκόσμιων σοκ. Προσπάθειες διατήρησης όπως η δική μας θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως θέμα εθνικής και διεθνούς ασφάλειας και ανάλογης επένδυσης τόσο από τον δημόσιο όσο και από τον ιδιωτικό τομέα. Εάν δεν εξασφαλιστεί χρηματοδότηση, εμείς στο CIP ενδέχεται να μην είμαστε πλέον σε θέση να διατηρήσουμε τη γενετική ποικιλότητα της πατάτας για τις μελλοντικές γενιές. Η αξία αυτών των τεχνολογιών είναι πλέον ξεκάθαρη από ποτέ. Ένα ξέσπασμα ασθένειας της πατάτας στην κλίμακα του Covid-19 θα μπορούσε να είναι τόσο θανατηφόρο για την ανθρωπότητα όσο η ίδια η πανδημία. Η επένδυση στη διατήρηση των βασικών τροφίμων είναι μια κρίσιμη επένδυση στη συλλογική μας ανθεκτικότητα.