Η λίπανση του εδάφους δεν εγγυάται πάντα την πλήρη διαθεσιμότητα των θρεπτικών συστατικών. Ως εκ τούτου, δικαιολογείται πλήρως η συμπλήρωσή του με διαφυλλική διατροφή.
Η πατάτα παρουσιάζει ποικίλη (μέσα σε αρκετά μεγάλα όρια) ζήτηση σε σχέση με τα βασικά μικροθρεπτικά συστατικά (σίδηρος – 43.0 g, μαγγάνιο – 7.7 g, ψευδάργυρος – 7.5 g, βόριο – 2.7 g, χαλκός – 2.2 g μολυβδαίνιο – 0.1 g ανά τόνο κονδύλων ). Μεταξύ των προαναφερθέντων φυτών πατάτας παρουσιάζουν υψηλή ευαισθησία σε ανεπάρκεια μαγγανίου και ψευδαργύρου, και ειδικά σε ελαφρύ έδαφος μπορεί να είναι και βόριο, ενώ είναι λιγότερο ευαίσθητο στον χαλκό, τον σίδηρο ή το μολυβδαίνιο.
Μαγγάνιο (Μη)
Είναι ένα από τα κύρια μικροθρεπτικά συστατικά που εμπλέκονται στις περισσότερες βιοχημικές διεργασίες που συμβαίνουν στα φυτά της πατάτας. Το αποτέλεσμα της ανεπάρκειας αυτού του μικροστοιχείου μπορεί να καθυστερήσει την ανθοφορία των φυτών, να μειώσει την περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, βιταμίνη C και άμυλο. Η ανεπαρκής παροχή μαγγανίου στα φυτά, ειδικά στο στάδιο του σχηματισμού κονδύλων, μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη κοινής μόλυνσης από ψώρα των κονδύλων. Χαρακτηριστικά συμπτώματα ανεπάρκειας στα φύλλα είναι το λεγόμενο πράσινο πλέγμα, δηλαδή κίτρινες κηλίδες μεταξύ των φλεβών που αργότερα γίνονται καφέ.
Ψευδάργυρος (Zn)
Είναι συστατικό των ενζύμων που ρυθμίζουν την αναπνοή και συμμετέχει στη σύνθεση της χλωροφύλλης. Η ανεπαρκής παροχή ψευδαργύρου στα φυτά επηρεάζει αρνητικά την περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και σάκχαρα. Τα φυτά της πατάτας αντιδρούν στην έλλειψη ψευδαργύρου με νανισμό και χλώρωση των φύλλων, τα οποία επιπλέον υφίστανται πτυχώσεις, ειδικά στις άκρες.
Βόριο (Β)
Καθορίζει τη σωστή ανάπτυξη του κώνου ανάπτυξης και ρυθμίζει τη διαδικασία ανθοφορίας. Η ανεπάρκεια εκδηλώνεται γενικά με κοντύνει τους μίσχους και μια θαμνώδη φυτική συνήθεια. Τα φύλλα γίνονται εύθραυστα και μετατρέπονται σε σχήμα «βάρκας», το οποίο μπορεί να συγχέεται με τη μόλυνση των φυτών από τον ιό των κυλίνδρων φύλλων. Διάφορα είδη κηλίδων μπορεί να εμφανιστούν στο δέρμα του κονδύλου και στη σάρκα.
Ο χαλκός (Cu)
Επηρεάζει τον μετασχηματισμό του αζώτου στο φυτό, συμβάλλει στην αύξηση της περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες και στη μείωση των νιτρικών αλάτων. Η έλλειψη χαλκού είναι ορατή με τη μορφή κιτρινίσματος και λεύκανσης των φύλλων από τις κορυφές. Οι ταξιανθίες μπορεί να παραμορφωθούν.
Σίδηρος (Fe)
Συμμετέχει στη φωτοσύνθεση και στην αναπνοή. Παίζει σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό του αζώτου, συμμετέχοντας στη μείωση των νιτρικών αλάτων. Συμμετέχει επίσης στο μεταβολισμό των νουκλεϊκών οξέων. Η κύρια επίδραση της έλλειψης σιδήρου είναι η αναστολή της σύνθεσης χλωροφύλλης, καροτίνης και ξανθοφύλλης. Ένα σύμπτωμα ανεπάρκειας αυτού του συστατικού είναι ένα ανοιχτό πράσινο ή ακόμα κιτρινωπό χρώμα των φύλλων, το οποίο μπορεί να γίνει λευκό με τον καιρό. Εμφανίζεται αποχρωματισμός στην πλάκα των φύλλων, με εξαίρεση τον ιστό κατά μήκος των κύριων εθμοειδών δεσμών που παραμένουν πράσινες.
Μολυβδαίνιο (Mo)
Συμμετέχει στο μεταβολισμό του αζώτου, ιδιαίτερα στον μετασχηματισμό των νιτρικών, που είναι πρακτικής σημασίας σε υψηλές δόσεις αζώτου. Με ανεπάρκεια αυτού του μικροστοιχείου, διαταράσσεται η δραστηριότητα του ενζύμου – νιτρική αναγωγάση, το οποίο είναι υπεύθυνο για τη σωστή μετατροπή του αζώτου σε πρωτεΐνες. Στα φυτά πατάτας, μια ανεπάρκεια μολυβδαινίου μπορεί να εμφανιστεί ως ωχρά φύλλα με κατσαρά άκρα.
Βαθύ ή διαφυλλικό
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η πρόσληψη μικροθρεπτικών συστατικών από το έδαφος είναι αρκετά αργή και υπό ορισμένες εδαφικές συνθήκες, λόγω των χημικών ιδιοτήτων του ή της πορείας του καιρού κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, η πρόσληψή τους μπορεί να παρεμποδιστεί και να προκύψει ανεπαρκής παροχή φυτών . Η έλλειψη εύπεπτων μορφών μικροθρεπτικών συστατικών μπορεί να βιωθεί στα φυτά της πατάτας από τη φάση του κλεισίματός τους στους χώρους μεταξύ των σειρών, όταν εμφανίζονται σβώλοι στα στόλωνα, που σημαίνει την αρχή του σχηματισμού κονδύλων. Η περαιτέρω ανάπτυξη των φυτών και η αύξηση της μάζας των κονδύλων αποτελεί συνέχεια της κρίσιμης περιόδου, δηλαδή της μεγάλης ζήτησης για αυτά τα συστατικά.
Ο καλύτερος τρόπος για την παροχή συγκεκριμένων μικροθρεπτικών συστατικών κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου είναι η εφαρμογή τους σε διαφυλλική εφαρμογή.
Πότε να ταΐζετε
Η παρεμβατική χρήση συγκεκριμένων συστατικών, δηλαδή αλλαγές στη μορφολογία των φυτών που δεν είναι ακόμη ορατές, επιτρέπει την αποτελεσματική προστασία τους από την εμφάνιση οπτικών ελλείψεων, που δυστυχώς μπορεί να μειώσουν την απόδοση ή την ποιότητα των κονδύλων σε διαφορετικό βαθμό. Προκειμένου να αξιολογηθεί σωστά η διατροφική κατάσταση των φυτών κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, οι θεραπείες είναι καλύτερο να βασίζονται στην εργαστηριακή τους ανάλυση ή να χρησιμοποιούν συσκευές μέτρησης απευθείας στη φυτεία. Εάν δεν είναι δυνατή η χρήση τέτοιων μεθόδων, οι διαφυλλικές θεραπείες μπορούν να γίνουν προφυλακτικά, δηλαδή χωρίς να βρεθούν ορατά συμπτώματα ανεπάρκειας συγκεκριμένων συστατικών στα φυτά, π.χ. ως συμπλήρωμα και αύξηση της αποτελεσματικότητας της οργανικής και μεταλλικής λίπανσης του εδάφους.
Η κλίμακα της απόδοσης αυξάνεται
Οι προφυλακτικές διαφυλλικές επεξεργασίες που πραγματοποιήθηκαν σε ελαφρύ έδαφος στο τμήμα IHAR-PIB στο Jadwisin στην περίπτωση λιπάσματος πολλαπλών συστατικών με μικροστοιχεία (Ekosol K) έδειξαν αύξηση της απόδοσης των κονδύλων πατάτας κατά 20.5%, ενώ η χρήση λιπασμάτων που περιείχαν ένα κλειδί Τα μικροθρεπτικά συστατικά για τις πατάτες (μαγγάνιο και ψευδάργυρος) συνέβαλαν στην αύξηση της απόδοσης κατά 15.4 τοις εκατό, αντίστοιχα. και 14.7 τοις εκατό σε σχέση με τον έλεγχο του αντικειμένου χωρίς διαφυλλική τροφοδοσία.